Iscita omentata

Moi boas, namorados!

Tal vez o título de esta entrada sóebos a chino... bueno, máis ben é latín. Pero tranquilos, non imos estudar esta lingua da antiguedade...

Hoxe imos falar dun tema que nos concerne a todos; a hamburguesa.

Sí, leedes ven, a hamburguesa. Quen non disfrutou nunca desta comida tan rica e fácil de cociñar? Todo o mundo a probou, e aínda que a uns lles encante e outros a odien, estarán dacordo en que o país onde é máis típica e... Estados Unidos. 

Pero moito ollo! Que en Estados Unidos se coman moitas hamburguesas non quere dicir que sexan orixinarias de alí.

Sabedes de onde proveñen? Quenes foron os primeiros en comela? Pois proveñen da Roma clásica e foron nada máis e nada menos ca os romanos os que as comían. 

Obviamente, a súa hamburguesa non era igualiña á nosa. Seguramente non lle botaban pepinillos, nin ketchup... pero para eles era moi cómodo poder cociñar rápidamente un anaco de carne feita a partir doutra picada e metela entre dúas rebanadas de pan. 

Así foi como naceu a iscita omentata; a nosa hamburguesa, e de xeito ben sinxelo! 

Que non vos enganen, namorados! Ésta é a orixe real desta comida que todo o mundo coñece. Sabíadelo? Eu, aínda que máis para mín que para vós, fixen a miña propia versión da iscita omentata ou hamburguesa. 

(Ei de dicir que estaba boísima!!!)

E vouvos contar un segredo aquí, entre namorados do galego... se o pan é de forno, a leituga e o tomate son da horta e o queixo é feito na casa... pódevos saír a iscita omentata máis rica do mundo!

E isto é todo por hoxe...

Hasta outra, riquiños meus. Lémonos na próxima entrada. 

Ata entón, tede sentidiño e ide pola sombra! ;)